Włókno konopne używane było od wieków do produkcji wyjątkowo trwałych i mocnych wyrobów takich jak płótno żaglowe, liny, powrozy, nici plandeki i worki.
Szczególna odporność włókna na procesy gnilne czyni je wyjątkowo przydatnym do wyrobu przedmiotów narażonych na rozkład biologiczny w warunkach większego uwilgotnienia (węże pożarnicze, sieci, dratwa szewska, nici chirurgiczne).
Dopiero osiągnięcia współczesnego włókiennictwa pozwalające na wyrób delikatnych przędz z tego sztywnego i mocnego surowca, sprawiały, że można je wykorzystać do produkcji odzieży. Z włókna konopi w mieszankach z innymi włóknami naturalnymi, takimi jak len, wełna, bawełna, a nawet jedwab powstają tkaniny miękkie i delikatne nadające się na produkcję odzieży jeansowej, bielizny, bluzek, kurtek, sukienek, a nawet swetrów i dzianin.

Odznaczają się one nadzwyczajną wytrzymałością i walorami zdrowotnymi. Włókno konopne ma dużą zdolność wchłaniania wilgoci, a zawarte w konopiach ligniny chronią ponadto przed przenikaniem promieni ultrafioletowych, co ma duże znaczenie głównie w klimacie gorącym, a w związku z występowaniem dziur ozonowych także w klimacie umiarkowanym. Dzięki tym właściwościom tkaniny konopne powinny być szerzej stosowane do produkcji czapek, kapeluszy, parasoli przeciwsłonecznych, markiz, a także odzieży na lato.